บทที่ 475

ทันใดนั้น เรือนกายอ้อนแอ้นของเฉินไป่ซวงที่กำลังดิ้นขัดขืนก็สั่นสะท้าน แล้วแข็งเกร็งไม่ขยับ

วินาทีถัดมา เธอพยายามดิ้นอย่างอ่อนแรงอีกสองสามครั้ง ก่อนจะค่อยๆ หลับตาลงราวกับยอมจำนน

"อื้ม"

เสียงครางแผ่วผสมกับเสียงฮึมในลำคอดังขึ้นในห้องอย่างกะทันหัน ทำให้จางอี้ชะงักเล็กน้อย ปล่อยความอวบอิ่มที่เพิ่งจูบไป

เ...