บทที่ 833

จางอี๋ถอนหายใจพร้อมรอยยิ้มขื่น ความจริงดูเหมือนจะผลักเขาไปในทิศทางที่ควบคุมไม่ได้

เมื่อเห็นว่าฟ้าสว่างแล้ว จางอี๋ก็แต่งตัวเรียบร้อยออกไปซื้ออาหารเช้า

เขาค่อยๆ แขวนถุงอาหารเช้าไว้ที่หน้าประตูห้องของโร่วโร่ว กำลังจะหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาบอกเธอ แต่เขาเพิ่งจะหันหลัง ประตูก็เปิดออก ร่างอุ่นร่างหนึ่งพุ...