บทที่ 6 ความสุขที่แปลกประหลาด

สองมือของเขาดึงชายเสื้อที่เธอใส่เข้าไว้ในกระโปรงให้หลุดออก สองมือสอดเข้าไปใต้เสื้อของเธออย่างรวดเร็ว ก่อนจะคลำจนเจอเต้างามที่สู้มือ อวบอัดอยู่จนล้นฝ่ามือหนาใหญ่ เขาขย้ำลงไปอย่างไม่ปราณี ริมฝีปากก็ดูดดึงให้คนใต้ร่างแลกลิ้นกับเขาไปด้วย

หญิงสาวครางตอบเขาอย่างลืมตัว ตอนนี้ได้แต่นึกถึงใบหน้าของคุณพ่อคุณแม่ ‘พ่อจ๋า แม่จ๋า อย่าโกรธลูกนะ จิลไม่มีทางเลือก’

“อ๊า...” หญิงสาวผวาร้องดังขึ้นมาทันทีที่ริมฝีปากร้อน ๆ ของฟาเบียนครอบครองยอดสีชมพูที่อยู่บนหน้าอกอวบเด้ง อีกมือของเขาเขย่าถันอีกข้างอย่างสนุก และชายหนุ่มดูดกินมัน ทำเสียงดังจ๊วบ ๆ เธอน้ำตาซึม ตอนนี้มันอื้ออึ้งไปหมด สัมผัสของเขามันเร่าร้อนมาก ๆ เธอลืมตัวขยุ้มผมของเขาและจับกดศีรษะของเขาให้แนบชิดหน้าอกตูม ๆ ของเธอไปด้วย

ฝ่ามือหนาเปลี่ยนเป้าหมายใหม่ เขาล้วงมันไปใต้กระโปรงสีดำสนิทนั้น แล้วสอดนิ้วเข้าไปหาส่วนอ่อนนุ่มที่ตอนนี้เปียกโชกแฉะไปหมด

“อยากเหรอ จะลองดูนะ ว่าสดหรือไม่สด” คำพูดของเขาช่างหยาบโลนและบาดหัวใจของเธอเหลือเกิน หญิงสาวอายจนจะแทรกแผ่นดินหนี ร่างกายที่ไม่ภักดี ปล่อยความสุขเป็นน้ำใส ๆ ไหลออกมาจนเขาคิดว่าเธอร่าน

เขารูดซิปกระโปรงของเธอ และรูดมันออกไปทันที ผิวขาว ๆ ที่เนียนนุ่มปรากฏแก่สายตาของชายหนุ่ม ฟาเบียนแตะมือสัมผัสเบา ๆ ไปบนกางเกงในตัวจิ๋วลูกไม้สีชมพูดอ่อนที่ปิดอะไรแทบไม่มิด เธอมีแพรขนนุ่มปกคลุมพองาม

“สวยมาก” เขากล่าวชม ก่อนจะรูดรั้งกางเกงในจิ๋ว ๆ นั้นออกไปให้พ้นปลายขาเช่นกัน

ปองรักหลับตานิ่ง ยกมือขึ้นปิดปากตัวเองสนิท เธอนอนกลั้นน้ำตาไม่ให้ไหล

แกร็ก... เธอได้ยินเสียงของเขาปลดเข็มขัดและรูดซิปลงไป หญิงสาวไม่กล้าแม้จะเปิดเปลือกตาขึ้นมามอง

สองขาของเธอถูกยกขึ้นมาตั้งไว้บนโต๊ะ เขาแตะฝ่ามือ และใช้นิ้วสะกิดบี้คลึงปุ่มกระสันของหญิงสาว เธอยกสะโพกด้วยความเสียวแทบไม่ติดพื้น เขาใช้นิ้วกรีดเข้าไปกลางร่อง เห็นน้ำใส ๆ ออกมาเต็มร่อง

เขาใช้ท่อนเนื้อของเขาถูขึ้น ๆ ลง ๆ บนโหนกนุ่ม ๆ และเม็ดติ่งรัญจวน เธอกัดหลังมือตัวเองทันทีที่เขาสอดตัวใหญ่ดันเข้าไป

“คับ แน่นจัง อูว์...”

เขาร้องขึ้นมาทันที ก่อนจะกดเข้าไปดังพรวด ขยี้พรหมจรรย์ของหญิงสาวขาดสะบั้น ปองรักน้ำตาไหลพราก ร้าวจนตัวแทบแตกแยกออกเป็นสองส่วน หญิงสาวเด้งตัวร้องโอ๊ยขึ้นมา เธอยกตัวใช้มือผลักร่างกายของเขาที่โถมทับเข้าใส่

“โอ๊ย... ไม่ไหว เจ็บค่ะ เจ็บมาก คุณฟาเบียนได้โปรด... ไม่เอาแล้ว เจ็บ... ฮือ...” เธอร้องไห้ออกมาอย่างสุดทน

ชายหนุ่มก็เพิ่งเคยเจอ ปกติเขานอนกับใครเธอก็ร้องบอก

“เอาอีก ๆ เอาแรง ๆ” เขาโน้มตัวลงไปประกบ หยัดตัวเองนิ่ง และเริ่มจูบปากเธออีกครั้ง

“ขอโทษนะ เรามาเริ่มกันใหม่” เขาบอกเธอ ก่อนจะเริ่มเล้าโลมหญิงสาวอีกครั้งหนึ่ง เขาหยอกเย้าปลายถันอย่างทะนุถนอม ปองรักขนลุกเกรียวขึ้นมาอีกครั้ง เขาซุกไซ้ใบหน้าลงไปตรงเนื้ออ่อนนุ่มใต้รักแร้ เธอผวาบิดตัวส่ายเร่า ๆ

เขาบดโหนกตอกตัวเองลงไปอย่างช้า ๆ หญิงสาวอ้าขาออกกว้างสุด ตามสัญชาตญาณ เขาบดอัดตัวเองจนสุดทาง

“อื้อ... เจ็บ... อา...” เธอขยับตัวเพื่อคลายความอึดอัด ตอนนี้ในสมองไม่ได้คิดอะไรเลย พะวงแต่กับร่างกายหนาใหญ่ที่ระรานไปบนร่างกาย

“บีบแน่นจัง ซี้ด...” เขาครางออกเสียง ถอนตัวเองออกอย่างช้า เธอถอนหายใจโล่ง แต่ไม่ได้เป็นอย่างที่คิด เขากลับเริ่มดันเข้าและชักขยับเข้าออกช้า ๆ เนิบ ๆ เธอเจ็บและเสียวจนน้ำตาไหล กำมือตัวเองไว้แน่น ขบเม้มริมฝีปากของตัวเองไม่ให้ส่งเสียง ได้ยินแต่เสียงของฟาเบียนที่ครางอย่างพออกพอใจ

“อูว์... ฟิตจริง ๆ ซี้ด...”

เขาเร่งจังหวะโยกขยับ ร่างเล็กใต้ร่างหนาใหญ่ถึงกับไหวคลอน เธอลืมตาขึ้น ยกมือขึ้นปิดปากของตัวเอง ตอนนี้เสียวสุด ๆ อย่างควบคุมตัวเองไม่อยู่

เธอยกคอขึ้นมองการกระทำของเขา และใช้ฝ่ามือน้อย ๆ พยายามจะดันไม่ให้เขากระแทกเธอลงมาแรง ๆ แต่อะไรก็ขวางกั้นเขาไม่ได้แล้ว ชายหนุ่มจับมือทั้งสองข้างของเธอเอาไว้ แล้วฉุดดึงยกร่างเล็กของปองรักขึ้นมาไว้ที่เอว ทั้ง ๆ ที่ร่างกายของเขาและเธอยังเชื่อมอยู่ด้วยกัน

“โอ๊ย... ไม่ไหวแล้วค่ะ ไม่เอาแล้ว คุณฟาเบียน พอเถอะค่ะ” เธอขอร้องเขาด้วยน้ำตา ตอนนี้ทั้งสองสบตากันอย่างใกล้ชิด

“อยากได้อะไรเดี๋ยวผมจัดให้ ทำให้ผมพอใจสิ ตอนนี้แค่ครางให้มันดังกว่าเมื่อกี้อีกสักหน่อย” เขาส่งสายตาหื่นบอกเธอ ยิ้มให้อย่างสุขสม

ร่างหนาใหญ่ย่อเข่าลงเล็กน้อย ก่อนจะใช้ฝ่ามือหนาบังคับให้เธอโยกขยับ เธอจำใจต้องทำ มันมาถึงขนาดนี้แล้ว เขาได้ครอบครองเธอไปหมดแล้ว จะเล่นตัวเพื่อที่จะไม่ได้อะไรน่ะเหรอ

หญิงสาวฝืนใจตัวเองไม่ได้ จะว่าไปแล้วสิ่งที่เขาทำกับเธอตอนนี้มันก็รู้สึกเสียวแปลก ๆ สุขซ่านเสียจนน้ำตาไหล

เธอหวีดร้องขึ้นมาทันทีที่เขากระเด้งตัวกระทุ้งสวนการขยับโยกกดทับของเธอ สองแขนของปองรักรัดรอบคอของฟาเบียนเอาไว้แน่น ตอนนี้ได้แต่หลับตาปี๋ครางอื้ออ้าไปตามจังหวะการโยกของชายหนุ่ม เธอหอบเหนื่อยมีเหงื่อโทรมกาย เขายกตัวหญิงสาวขึ้นอย่างรวดเร็ว แล้ววางเธอพาดไปกับโต๊ะตัวเดิม ร่างบางสั่นระริก