บทที่ 61 รักเมียจริง ๆ นะครับ

“ขอบคุณนะจิล” เขาไม่มีคำพูดใด ๆ มากไปกว่านี้อีกแล้ว

“ต่อไปนี้ คุณฟาจะดูแลจิลกับลูกเอง” เขาให้คำมั่น

ฟาเบียนใช้ฝ่ามือรั้งใบหน้าของปองรักให้เข้ามาหา และประกบริมฝีปากไปในทันที

เด็กน้อยเห็นดังนั้น ก็รีบหมุนตัวนอนคว่ำแล้วดันตัวลุกขึ้นนั่ง ปีนป่ายจับตัวคุณแม่ของเขาไว้แน่น แล้วตีมือไปที่ใบหน้าของฟาเบียน...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ