บทที่ 78 ไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว

ทว่าในขณะนั้น...

เคล้ง... น้องดีฟเอาช้อนในมือขว้างเข้าไปที่จานของพ่อ

“น้องดีฟ”

“ฮ่า... ดีฟนี่มือไวจริง ๆ”

มือเด็กน้อยเปื้อน จนคนเป็นพ่อต้องเช็ดให้ ไม่วายจะเอามือเปื้อน ๆ ของตัวเองเข้าปากอีก

“หม่ำ หม่ำ หม่ำ” พูดได้ทีเดียว ทำปากจุ๊บจั๊บ

“เอา เอา เอา” พ่อเอาช้อนไปหลบ ก็จับมือจั้บ ๆ ทำท่าจะเอาให้ไ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ