บทที่ 27 27

“ประโยคนี้ฉันควรพูดมากกว่านะแม่นกน้อย”

วารินทร์กำลังเตรียมจัดอาหารลงบนโต๊ะอย่างพร้อมสรรพ มีครบทุกประเภท ไม่ว่าจะต้ม ผัด แกง ทอด กับข้าวละลานตาพาให้ท้องของมินชยาร้องครวญคราง เมื่อวานเธอกินแต่ข้าวต้ม ทำให้หิวเร็วกว่าปกติ

“นั่นเล่นอะไรกันคะ ถึงได้ยืนคู่กันยังกับปาท่องโก๋แบบนั้น” วารินทร์ได้ร้องทักขึ้...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ