บทที่ 42 42

คนงานในไร่ ตอนนี้เพิ่งเป็นช่วงสาย ไม่มีใครอื่นอยู่ นอกจากชายผมสีดอกเลาที่นั่งห้อยขา สูบบุหรี่อย่างสบายใจ ทันทีที่เหลือบตามาเห็นเจ้านายหนุ่มก็รีบกระโดดลงมาจากกระท่อม หันซ้ายแลขวาแล้วปราดเข้าไปดึงแขนปฏิพัทธให้เข้ามาหลบข้างใน ซึ่งชายหนุ่มก็ไม่ลืมที่จะดึงมินชยาให้เข้ามาด้วย

“ผมรออยู่เชียวครับคุณเป้ เตร...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ