บทที่ 47 47

ปรากฏขึ้นตรงมุมปากหนาบาน…เออแฮะ สงสัยเมื่อคืนจะเกิดเรื่องจริงๆ ไม่งั้นคงไม่หน้าแดงกันทั้งคู่แบบนั้นหรอก !

เช้านี้มินชยาปรุงอาหารสุดฝีมือ ทัศนัยกินไปเงียบๆ ไม่ติติงอะไร ส่วนเปรมด์นั้น…ทันทีที่เธอยกถาดข้าวต้มไปให้ที่ห้องนอน ดวงตาแข็งกร้าวก็จับจ้องมองราวจะสแกนให้ถึงกระดูกข้างใน

“เธอเป็นใคร ?”

“อะ เอ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ