บทที่ 52 บทที่ 52

ก๊อก...ก๊อก...

นัสรินพูดไม่ทันจบ เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้นขัดจังหวะเสียก่อน หญิงสาวเหลือบไปมองนาฬิกาก็พบว่าเป็นเวลาแค่หนึ่งทุ่มกว่าๆ ซึ่งยังไม่ใช่เวลานัดของปราณต์กับพินทุสร เธอจึงเป็นคนเดินไปเปิดประตู เพราะคิดว่าเป็นพนักงานร้านซักรีด เอาเสื้อผ้ามาส่ง

“คุณปราณต์...” เสียงหวานอุทานออกมาเบาๆ อย่างตกใจก...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ