บทที่ 18 ให้ฉันช่วยเอง

ตอนนี้บนรถมีแต่ความเงียบทั้งที่ขับรถออกจากบ้านพ่อแม่เขาจนเกือบถึงคอนโดอยู่แล้ว แต่ทั้งฉันและคุณปราบกลับไม่มีใครพูดอะไรกันออกมาสักคำ ต่างจากทุกครั้งที่เราจะมีเรื่องให้คุยกันตลอดทาง และฉันก็คิดว่าที่เป็นแบบนี้ก็คงเป็นเพราะเรื่องที่คุณแม่พูดที่บ้านวันนี้ เรื่องแต่งงาน

“คุณปราบคะ” หลังจากฉันทนความอ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ