บทที่ 17 17
“นี่เธอ… เสื้อผ้าของฉันยังอยู่ที่เดิมรึเปล่า” ภัคพิญาเงยหน้าขึ้นมองตามเสียงที่อยู่เบื้องหน้าก็พบกับร่างสูงของสามีที่ศีรษะเปียกชุ่มหยดน้ำเกาะพราวตั้งแต่ศีรษะไล่ลงมายังอกแกร่งท่อนล่างมีเพียงผ้าขนหนูสีขาวพันหมิ่นที่รอบเอวเท่านั้น
“ค่ะ… เสื้อผ้าของคุณยังอยู่ที่เดิม ฉันไม่ได้ไปยุ่งวุ่นวายคุณสบายใจได้”
ช...
เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ
บท
1. บทที่ 1 บทที่ 1
2. บทที่ 2 2
3. บทที่ 3 3
4. บทที่ 4 4
5. บทที่ 5 5
6. บทที่ 6 6
7. บทที่ 7 7
8. บทที่ 8 8
9. บทที่ 9 9
10. บทที่ 10 10
11. บทที่ 11 11
12. บทที่ 12 12
13. บทที่ 13 13
14. บทที่ 14 14
15. บทที่ 15 15
16. บทที่ 16 16
17. บทที่ 17 17
18. บทที่ 18 18
19. บทที่ 19 19
20. บทที่ 20 20
21. บทที่ 21 21
22. บทที่ 22 22
23. บทที่ 23 23
24. บทที่ 24 24
25. บทที่ 25 25
26. บทที่ 26 26
27. บทที่ 27 27
28. บทที่ 28 28
29. บทที่ 29 29
30. บทที่ 30 30
31. บทที่ 31 31
32. บทที่ 32 32
33. บทที่ 33 33
34. บทที่ 34 34
35. บทที่ 35 35
36. บทที่ 36 36
37. บทที่ 37 37
38. บทที่ 38 38
39. บทที่ 39 39
40. บทที่ 40 40
41. บทที่ 41 41
42. บทที่ 42 42
43. บทที่ 43 43
44. บทที่ 44 44
45. บทที่ 45 45
46. บทที่ 46 46
47. บทที่ 47 47
48. บทที่ 48 48
49. บทที่ 49 49
50. บทที่ 50 50
51. บทที่ 51 51
52. บทที่ 52 52
53. บทที่ 53 53
54. บทที่ 54 54
55. บทที่ 55 55
56. บทที่ 56 56
57. บทที่ 57 57
58. บทที่ 58 58
59. บทที่ 59 59
60. บทที่ 60 60
61. บทที่ 61 61
62. บทที่ 62 62
63. บทที่ 63 63
64. บทที่ 64 64
65. บทที่ 65 65
66. บทที่ 66 66
67. บทที่ 67 67
68. บทที่ 68 68
69. บทที่ 69 69
70. บทที่ 70 70
71. บทที่ 71 71
72. บทที่ 72 72
73. บทที่ 73 73
74. บทที่ 74 74
75. บทที่ 75 75
76. บทที่ 76 76
77. บทที่ 77 77
78. บทที่ 78 78
79. บทที่ 79 79
80. บทที่ 80 80
81. บทที่ 81 อ้อนรักคุณสามี
82. บทที่ 82 1
83. บทที่ 83 2
84. บทที่ 84 3
85. บทที่ 85 4
86. บทที่ 86 5
87. บทที่ 87 6
88. บทที่ 88 7
89. บทที่ 89 8
90. บทที่ 90 9
91. บทที่ 91 10
92. บทที่ 92 11
93. บทที่ 93 12
94. บทที่ 94 13
95. บทที่ 95 14
96. บทที่ 96 15
97. บทที่ 97 16
98. บทที่ 98 17
99. บทที่ 99 18
ย่อ
ขยาย
