บทที่ 18 18

ร่างเล็กของภัคพิญาก้าวขาออกมาจากรถแท็กซี่ที่จอดอยู่ลานหน้าโรงพยาบาลในอ้อมแขนเรียวของเธอนั้นเต็มไปด้วยงานที่ตั้งใจหอบมาทำระหว่างที่เฝ้ายายของเธอในวันนี้ ตั้งใจจะทำให้เรียบร้อย ระหว่างทางที่หญิงสาวเดินผ่านประตูเข้าไปยังภายในโรงพยาบาลที่มีกลิ่นยาคละคลุ้งฟุ้งไปหมดซึ่งเธอนั้นคงชินไปเสียแล้วแต่อยู่ ๆ เสีย...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ