บทที่ 33 33

แต่ยังคงทำฟอร์มก็กลัวจะเสียหน้าก็เท่าเสียกระมัง

เวลาตอนก็ราว ๆ สี่ทุ่มกว่าของวันเดียวกัน ภายในรถร่างเล็กนั้นหลับซบลงกับอกแกร่งของสามีโดยมีเสื้อสูทของเขาคลุมร่างเอาไว้เพื่อบดบังความหนาวจากเครื่องปรับกาศภายในรถยนต์ ปอยผมน้อย ๆ ร่วงหล่นมาปรกหน้างาม มือหนาค่อย ๆ เอาทัดหลังใบหูให้อย่างอ่อนโยนและเบามือท่า...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ