บทที่ 42 42
เย็นวันเดียวกัน ในเวลาที่ผู้คนพลุกพล่านเดินขวักไขว่แสวงหารถที่จะเดินทางกลับบ้าน บางคนขับรถมา บ้างก็อาศัยรถสาธารณะเป็นพาหนะในการเดินทางกลับเช่นเดียวกับภัคพิญาที่นั่งรถแท็กซี่เพื่อไปลงที่โรงพยาบาลโดยไม่ลืมที่จะหาของกินติดไม้ติดมือไปฝากคุณหมอและพยาบาลที่คอยดูแลยายของเธอเป็นอย่างดีเป็นการขอบคุณพวกเขา
ภั...
เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ
บท
1. บทที่ 1 บทที่ 1
2. บทที่ 2 2
3. บทที่ 3 3
4. บทที่ 4 4
5. บทที่ 5 5
6. บทที่ 6 6
7. บทที่ 7 7
8. บทที่ 8 8
9. บทที่ 9 9
10. บทที่ 10 10
11. บทที่ 11 11
12. บทที่ 12 12
13. บทที่ 13 13
14. บทที่ 14 14
15. บทที่ 15 15
16. บทที่ 16 16
17. บทที่ 17 17
18. บทที่ 18 18
19. บทที่ 19 19
20. บทที่ 20 20
21. บทที่ 21 21
22. บทที่ 22 22
23. บทที่ 23 23
24. บทที่ 24 24
25. บทที่ 25 25
26. บทที่ 26 26
27. บทที่ 27 27
28. บทที่ 28 28
29. บทที่ 29 29
30. บทที่ 30 30
31. บทที่ 31 31
32. บทที่ 32 32
33. บทที่ 33 33
34. บทที่ 34 34
35. บทที่ 35 35
36. บทที่ 36 36
37. บทที่ 37 37
38. บทที่ 38 38
39. บทที่ 39 39
40. บทที่ 40 40
41. บทที่ 41 41
42. บทที่ 42 42
43. บทที่ 43 43
44. บทที่ 44 44
45. บทที่ 45 45
46. บทที่ 46 46
47. บทที่ 47 47
48. บทที่ 48 48
49. บทที่ 49 49
50. บทที่ 50 50
51. บทที่ 51 51
52. บทที่ 52 52
53. บทที่ 53 53
54. บทที่ 54 54
55. บทที่ 55 55
56. บทที่ 56 56
57. บทที่ 57 57
58. บทที่ 58 58
59. บทที่ 59 59
60. บทที่ 60 60
61. บทที่ 61 61
62. บทที่ 62 62
63. บทที่ 63 63
64. บทที่ 64 64
65. บทที่ 65 65
66. บทที่ 66 66
67. บทที่ 67 67
68. บทที่ 68 68
69. บทที่ 69 69
70. บทที่ 70 70
71. บทที่ 71 71
72. บทที่ 72 72
73. บทที่ 73 73
74. บทที่ 74 74
75. บทที่ 75 75
76. บทที่ 76 76
77. บทที่ 77 77
78. บทที่ 78 78
79. บทที่ 79 79
80. บทที่ 80 80
81. บทที่ 81 อ้อนรักคุณสามี
82. บทที่ 82 1
83. บทที่ 83 2
84. บทที่ 84 3
85. บทที่ 85 4
86. บทที่ 86 5
87. บทที่ 87 6
88. บทที่ 88 7
89. บทที่ 89 8
90. บทที่ 90 9
91. บทที่ 91 10
92. บทที่ 92 11
93. บทที่ 93 12
94. บทที่ 94 13
95. บทที่ 95 14
96. บทที่ 96 15
97. บทที่ 97 16
98. บทที่ 98 17
99. บทที่ 99 18
ย่อ
ขยาย
