บทที่ 55 55
ร่างเล็กสวยสะพรั่งก้าวลงจากรถของปิยดาที่มาส่งถึงประตูรั้วหน้าบ้าน ใจจริงน้องสาวของสามีนั้นอยากจะไปส่งให้ถึงที่แต่ภัคพิญาเห็นว่าเวลานี้มันดึกมากแล้ว อีกอย่างขับรถกลับบนคนเดียวดึก ๆ ดื่น ๆ มันอันตรายกับชีวิตลูกผู้หญิง เธอจึงบอกให้จอดหน้าบ้านเท่านั้นพอ
“ขอบคุณนะคะน้องปายที่มาส่งพี่”
...
เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ
บท
1. บทที่ 1 บทที่ 1
2. บทที่ 2 2
3. บทที่ 3 3
4. บทที่ 4 4
5. บทที่ 5 5
6. บทที่ 6 6
7. บทที่ 7 7
8. บทที่ 8 8
9. บทที่ 9 9
10. บทที่ 10 10
11. บทที่ 11 11
12. บทที่ 12 12
13. บทที่ 13 13
14. บทที่ 14 14
15. บทที่ 15 15
16. บทที่ 16 16
17. บทที่ 17 17
18. บทที่ 18 18
19. บทที่ 19 19
20. บทที่ 20 20
21. บทที่ 21 21
22. บทที่ 22 22
23. บทที่ 23 23
24. บทที่ 24 24
25. บทที่ 25 25
26. บทที่ 26 26
27. บทที่ 27 27
28. บทที่ 28 28
29. บทที่ 29 29
30. บทที่ 30 30
31. บทที่ 31 31
32. บทที่ 32 32
33. บทที่ 33 33
34. บทที่ 34 34
35. บทที่ 35 35
36. บทที่ 36 36
37. บทที่ 37 37
38. บทที่ 38 38
39. บทที่ 39 39
40. บทที่ 40 40
41. บทที่ 41 41
42. บทที่ 42 42
43. บทที่ 43 43
44. บทที่ 44 44
45. บทที่ 45 45
46. บทที่ 46 46
47. บทที่ 47 47
48. บทที่ 48 48
49. บทที่ 49 49
50. บทที่ 50 50
51. บทที่ 51 51
52. บทที่ 52 52
53. บทที่ 53 53
54. บทที่ 54 54
55. บทที่ 55 55
56. บทที่ 56 56
57. บทที่ 57 57
58. บทที่ 58 58
59. บทที่ 59 59
60. บทที่ 60 60
61. บทที่ 61 61
62. บทที่ 62 62
63. บทที่ 63 63
64. บทที่ 64 64
65. บทที่ 65 65
66. บทที่ 66 66
67. บทที่ 67 67
68. บทที่ 68 68
69. บทที่ 69 69
70. บทที่ 70 70
71. บทที่ 71 71
72. บทที่ 72 72
73. บทที่ 73 73
74. บทที่ 74 74
75. บทที่ 75 75
76. บทที่ 76 76
77. บทที่ 77 77
78. บทที่ 78 78
79. บทที่ 79 79
80. บทที่ 80 80
81. บทที่ 81 อ้อนรักคุณสามี
82. บทที่ 82 1
83. บทที่ 83 2
84. บทที่ 84 3
85. บทที่ 85 4
86. บทที่ 86 5
87. บทที่ 87 6
88. บทที่ 88 7
89. บทที่ 89 8
90. บทที่ 90 9
91. บทที่ 91 10
92. บทที่ 92 11
93. บทที่ 93 12
94. บทที่ 94 13
95. บทที่ 95 14
96. บทที่ 96 15
97. บทที่ 97 16
98. บทที่ 98 17
99. บทที่ 99 18
ย่อ
ขยาย
