บทที่ 77 77

ดวงจันทร์นวลสว่างลอยเด่นอยู่บนฟากฟ้าสีครามห้อมล้มไปด้วยบริวารหมู่ดาวนับร้อยนับล้านดวง ภัคพิญานั่งเหมอมองไปยังท้องฟ้าสลับกับหน้าจอโทรศัพท์มือถือที่ยังคงใช้รูปของเธอและเขาที่ถูกถ่ายเอาไว้ในวันแต่งงานขึ้นเป็นภาพล็อกหน้าจอ คลี่ยิ้มให้กับภาพนั้นแล้วลูบท้องน้อย ๆ อย่างแสนรัก ยามค่ำคืนกลิ่นดอกมะลิกับสายลมเ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ