บทที่ 22 22

มิได้รับรู้ว่าถูกจับปลายขาแยกออกจากกันอีกครั้ง

จนเมื่อความร้อนฉ่าจดจ่อแตะสัมผัสอยู่กับกลีบดอกรักอ่อนหวานเธอถึงได้สะดุ้ง แต่เหมือนทุกอย่างจะไม่ทันการเสียแล้วเมื่อลำกายแข็งแกร่งกดแทรกเข้ามาในทันที

“พี่สิงห์!”

พิณทิราร้องอุทานเมื่อความอึดอัดคับแน่นแล่นเข้ามารวมกระจุกอยู่กลางกาย

“อย่ากลัว”

เขาปลอบโ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ