บทที่ 65 65

ตื่นเต้นเกินอัตราจนมันแทบกระหน่ำออกมานอกอก

“พี่ลมคะ แก้วอยากรู้ว่าศรีไพรเค้ารู้สึกยังไงอ่ะคะ พี่ลมอย่าเพิ่งตื่นนะคะ”

สาวน้อยพูดกับพี่ชายเบาๆ เธอนึกย้อนไปถึงเมื่อตอนเช้าที่เห็นศรีไพรร้องครางไม่เป็นส่ำ ใบหน้าทรมานแทบขาดใจ แต่ยอมไตรภูมิในที่สุด แม้ครั้งแรกๆ จะขัดขืนก็ตาม

เธอค่อยๆ กลืนน้ำลายเหนียวๆ ล...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ