บทที่ 91 91

วิชิตกุมไหล่ออกมาจากกระท่อมด้วยความโมโหเมื่อคิดว่าพวกที่มาด้วยด้านนอกโยนลูกหินเข้าไปก่อกวนเขา

“อะไรพี่ชิต ไม่มีใครโยนอะไรเข้าไปเสียหน่อย ก็ยืนรอพี่อยู่หน้ากระท่อมนี่แหละ” เชียรเกาหัวไปมา

“พวกมึงมาทำอะไรตรงนี้”

ร่างสูงของสิงหรัตน์และพวกออกมาจากอีกด้าน

“เฮ้ย!!! ปังๆๆๆ”

เสียงปืนดังไปทั่วบริเวณเมื่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ