บทที่ 17 17

17

“ชม”

คำเรียกชื่อสั้นๆ ดังจากปากปราณปวิช ก่อนที่เจ้าของเสียงจะร่างโอนเอนราวกับคนยืนไม่อยู่ พวงชมพูหันมามองเห็นพอดี เธอรีบวิ่งไปประคองร่างสูงใหญ่

“พี่ปราบเป็นอะไรคะ” เธอถาม

“พี่เวียนหัว รอบตัวมันหมุนเหมือนลูกข่างก็เลยยืนไม่อยู่” เขาถือโอกาสใช้แขนโอบบ่าเธอไว้ ซึ่งพวงชมพูไม่ได้คิดอะไร ประคองเขาไป...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ