บทที่ 61 61

61

“บังเอิญจังหรือว่าใจเราตรงกันเนี่ย” สุชาติพูดเสียงหวาน มองรวิกาญน์ตาพราว ก่อนหลุบตามองเนินอกขาวอวบใหญ่ที่เคยสัมผัส แล้วรู้ว่ามันเด้งรับน้ำหนักมือมากแค่ไหน นึกย้อนถึงวันวานก็อยากแตะต้องสัมผัสร่างกายเธออีกครั้ง เพราะคิดว่าระยะเวลาที่คบกันมาสองปี หลับนอนกับรวิกาญน์เพียงสองครั้ง ยังไม่อิ่มและหนำใจ

...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ