บทที่ 95 หมดเวลาของซินเดอเรลลา (100%)

‘หรือจะไม่มีโอกาสได้บอกกันนะ’ มัลลิกาคิดแล้วก็พานให้หัวใจหวิวไหวอย่างแปลกประหลาด

ปัง!

เสียงกระแทกประตูบานใหญ่ให้ปิดลงดังสนั่น ก่อนที่แอรอนจะเหวี่ยงร่างระหงลงไปนอนกองไม่เป็นท่าอยู่บนเตียงกว้างอย่างไร้ซึ่งความปรานี ดวงตาสีนำเงินเข้มที่เคยพราวระยับด้วยความขี้เล่น มาบัดนี้กลับมีประกายไฟแดงฉานอย่างน่าป...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ