บทที่ 24 ตอนที่ 24 ความสุข

“ปล่อยค่ะ เราต้องคุยกันก่อน” ทันทีที่หลังแตะพื้น      คนตัวเล็กก็โวยวาย เมื่อคนร่างใหญ่ทาบทับลงมา ตาคมเข้มมองเธออย่างอ้อนวอน ดูแล้วก็น่าสงสาร แต่เธอจะใจอ่อนไม่ได้

“ทำไปคุยไปก็ได้ ไหนบอกว่ายอมไง เมื่อตอนมาถึงยังถามหาห้องนอนอยู่เลย แล้วงอแงทำไมครับ” มือหนาลูบศีรษะทุยสวยไปมา เมื่อเห็นแววไหววูบในดวงตาค...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ