บทที่ 56 บทที่ 56

ร่างบางทรุดตัวลงนั่งบนเตียง เว้นระยะห่างจากร่างสูงไว้พอประมาณ พอใกล้จะถึงเวลาจริงๆ หัวใจเธอยิ่งเต้นแรงด้วยความอาย แต่ก็จำต้องข่มกลั้นเอาไว้

“ไผ่พร้อมแล้วค่ะ” เสียงหวานเอ่ยเหมือนไม่สะทกสะท้าน พยายามสบสายตากับเขาแบบไม่ยอมหลบ

“เธอมาขายตัวให้ฉันไม่ใช่เหรอ เธอก็ควรจะบริการฉันสิ เธอต้องทำทุกอย่าง และต้อ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ