บทที่ 47 Chapter47

Chapter47

“เอาเถอะ เรื่องมันผ่านมาแล้วก็ให้มันผ่านไป แก้ไขอะไรไม่ได้แล้วนี่” อธิปปลงได้ เขาไม่คิดแค้นใครให้ใจเป็นทุกข์ “ฉันอโหสิให้พิมนะ ไม่มีอะไรติดค้างต่อกันอีก”

“แต่น้องไม่...” เสียงของคะนึงนิจถูกระงับด้วยเสียงของสามี

“คุณไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้น มีหน้าที่กินข้าวต้มก็กินไปจะได้กินยา กินยาเสร็จจะ...