บทที่ 34 น้อยใจ

ภรินทรยังคร่ำครวญไม่เลิก คชาบีบกระชับหนักที่ไหล่

"ยายน้อย ม่านฟ้าหลับสบายไปแล้ว ทำใจหลานเอ๊ย" เสียงลุงดังมาจากข้างหลัง เธอเงยหน้ามองไปที่ทุกคน เห็นความสงสารในแววตาทุกคนก็สะท้อนในใจ

เกตุจุดธูปยื่นส่งมาให้ คุณคชารับไว้

"กราบลาคุณแม่ก่อนสิ คุณน้อย" เขาบอกเธอด้วยความนุ่มนวล

ภรินทรรู้สึกเหมือนใจจ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ