บทที่ 37 เสียไม่ได้

เขายกมือขึ้นลูบศีรษะให้ จ้องมองเธอด้วยสายตาแสนห่วงใย และเป็นประกาย

“นี่สิ คือคุณ.... ต่อไปนี้ คุณยังมีผม มีครอบครัวของเรา ผมสัญญานะ คุณน้อย.... ผมจะเป็นทุกสิ่งทุกอย่างให้แก่คุณ ผมสัญญา”

ภรินทรจับมือของคชาแน่นตอบรับน้ำใสใจจริงของเขาที่เธอรับรู้ได้

“ค่ะ น้อยจะสู้ น้อยจะสู้” เธอฮึดขึ้น

คชาคลี่ยิ้มอ...