บทที่ 59 ร้ายแรงเกินไป

พิมพ์เพชรเริ่มดิ้นใหญ่ เพราะภารันย์รุกหนัก มือไม้ล้วงลึกเข้าไปในชุดนอนบางเบาที่แทบกันอะไรไม่อยู่

“ชุดนี่เหรอ ที่เธอล่อกับไอ้เต้นเมื่อกี้”

“คนอะไรปากร้าย อย่ามาคิดว่าคนอื่นจะเหมือนกับตัวเอง ทำเหมือนตัวเอง”

เธอกัดฟันเม้มปากขณะที่เขาฉกริมฝีปากลงมาบดขยี้

“ยี้...” เธอทำเสียงเดียดฉันท์

“เห่อ ๆ...เอาส...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ