บทที่ 75 กะหนุงกะหนิง

"ค่ะ... เอาแต่ใจที่สุดเลย คนบ้า"

"บ้าเพราะรักหรอก"

"เป็นเด็กลูกแหง่นะสิ หวงแม่ โตจะแย่แล้ว"

"ว่าใครเป็นเด็ก"

"ก็พี่เล็กนั่นแหละ"

"เด็กเหรอ ได้เดี๋ยวพ่อจะแทงให้ยับ นับคำที่ร้องไม่ทันเลย"

"ว้าย..." พิมพ์เพชรร้องขึ้นมาทันที

ร่างของเธอถูกพลิกให้นอนคว่ำ ร่างหนาจัดส่งท่อนเนื้อลงไปในช่องทางที่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ