บทที่ 89 นอกสายตา

“จริง ๆ หรือคะ โว้...ดีใจจังเลย ไม่อยากจะคิดถ้าได้ถ่ายรูปแล้วได้ไปโม้กับเพื่อน ๆ ที่โรงเรียนนะ ต้องมีแต่คนอิจฉาแก้มยุ้ยแน่ ๆ เลย” เด็กสาวแสดงความดีอกดีใจ พลอยทำให้ภารันย์กับลูซี่ยิ้มไปด้วย

ในห้วงความคิดของเขา

‘ตะลันต์ ลูก...’

“อุ้ย...หนูต้องไปช่วยงานแม่แล้วค่ะ ขอตัวนะคะ บาย ๆ” เธอหันมาโบกมือให้หญ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ