บทที่ 4 ผู้หญิงของคุณเอก

"พรุ่งนี้เย็น คนรถจะโทรหา แล้วมารอนะ " เค้าบอกเสียงเบา แล้วกดวางโทรศัพท์ไป

โอ้ย อะไรเนี่ย ไพลิน ถอนหายใจออกมา เธอไปทำอะไรให้เค้า ทำไมเค้าถึงอยากเจอเธอ หน้าตาแบบนี้ เค้าจะมาสนใจหรือไง

มือบางเสริชกูเกิล หาชื่อเค้าทันที

รูปภาพขึ้นมานับสิบๆรูป ชายหนุ่มสุดฮอต นักธุรกิจคนดังและมีหญิงสาวคนสนิทข้างกายหลายคน

เดรสสีครีมกับรองเท้าคู่ใหม่ เรียบร้อยและสวยงาม ในสายตาของเธอ ชุดทำงานที่มีไม่กี่ชุด ทำให้ต้องใส่ซ้ำไปซ้ำมา เธอพยายามจะแต่งตัวให้ดี ในสถานะที่พอเหมาะกับเงินในกระเป๋า และไม่ให้ดูไม่ดี เพราะการแต่งตัวในที่ทำงาน ก็เป็นสิ่งที่สาวๆหลายคน ให้ความสนใจ

วันนั้นทั้งวัน เธอกระวนกระวายใจ รอแต่โทรศัพท์ของเค้า ตลอดวัน จนรู้สึกว่าตัวเอง ไม่มีสมาธิในการทำงาน

"ลิน พรุ่งนี้ ทำโอทีไหม "

"ลินมีธุระค่ะ "

หัวหน้างาน พยักหน้ารับรู้ นี่เป็นครั้งแรกที่ไพลิน ไม่ทำโอที คงมีธุระจริงๆ ค่าโอทีในวันเสาร์ หลักร้อยปลายๆ แต่มันก็มีค่ามากสำหรับเธอ ดังนั้น ถ้าไม่มีธุระจริง ไพลินมาแน่นอน

"วันจันทร์ อยู่โอด้วยนะ "

"ค่ะ ลินจะอยู่ทำงานให้เสร็จเลย "

เบอร์โทรที่ไม่ได้บันทึกไว้ โทรเข้ามา คนที่รออยู่แล้ว ถอนหายใจ แล้วกดรับสาย

"สวัสดีค่ะ "

"สวัสดีครับ คุณ "

เธอรับฟังด้วยสติของตัวเอง แม้จะไม่รู้อะไร แต่ก็ไม่ได้บอกเรื่องนี้กับใคร เธอจะเล่าอะไรให้ใครฟังได้จริงๆหรอ ในเมื่ออีกฝ่าย เป็นท่านประธาน ของเธอ

รถตู้คันหรู จอดที่หน้าร้านเสริมสวย ที่อยู่ไม่ไกลจากที่ทำงานมากนัก พนักงานในร้าน ออกมาต้อนรับลูกค้าวีไอพีด้วยตัวเอง สถานที่แห่งนี้ ถ้ามองจากภายนอกเข้ามา ก็ไม่มีอะไร ที่แปลกหรือแตกต่าง จากร้านเสริมสวยทั่วไป แต่สำหรับ คนในวงการ ก็จะรู้ดีว่า ที่นี่ เป็นที่รวมของ สาวๆที่ต้องการสถานที่ในการแต่งตัว ไปงาน

"เพิ่งมาครั้งแรกใช่ไหมน้อง "

ช่างแต่งหน้า ถามเด็กสาวหน้าใส ที่ลงมาจากรถ แล้วเดินเข้ามาข้างใน ผ่านเข้าไปชั้นที่สอง ชั้นที่สาม ก่อนจะหยุดที่ชั้นที่4

"เสื้อผ้า เลือกเอาเลย ราวนี้ เป็นของใหม่ ทั้งหมด "

เธอได้รับคำสั่ง จากเค้า ว่าให้เปลี่ยนชุดใหม่ แล้วไปรอเจอกันคืนนี้ "

เสื้อครอบสีขาว เอวลอย และ กระโปรงสั้นสีหวาน ที่เธอเลือกมา คงจะเหมาะสมแล้ว สำหรับการนัดเจอกัน ในฐานะอะไร เธอก็ยังไม่แน่ใจ

"ไม่เซ็กซี่ แต่น่ารัก แบ๊วดี เอาละ เดี๋ยวไปอาบน้ำ เปลี่ยนเสื้อผ้า แล้วลงมารอพี่ที่ชั้น3 นะหนู "

ผู้หญิงหลายคน เดินออกมาจากห้องน้ำข้างใน ที่ใช้เสร็จแล้ว เมื่อเดินผ่านก็มองหน้ากัน ธุรกิจนี้ เป็นการเปิดโลกใบใหม่ให้กับเธอ แบบไม่ทันตั้งตัว

"ที่นี่ เป็นที่แต่งตัวของสาวๆ เอาไว้ไปงานเลี้ยง ไปเที่ยว ไปปาร์ตี้ หรือว่า บางคนก็เอาไว้เปลี่ยนชุด เวลาทำงานพิเศษ "

เธออาบน้ำแล้วสวมชุดใหม่ออกมา ก่อนจะนั่งลงตรงหน้ากระจก

"เจ้านายหนู เค้าบอกว่าอยากได้แบบธรรมชาติ สดใส โชว์ผิว ไม่เอาหนาปึก " งั้นเรามาเริ่มกันเลย

มือนิ่มๆของช่างแต่งหน้า บรรจงลงเครื่องสำอางค์ไปที่ใบหน้าเล็กของเธอ แล้วก็ค่อยๆแต่งเติมอย่างช้าๆแต่เป็นมืออาชีพมาก ไม่กี่นาที ก็เสร็จเรียบร้อย

ผมยาวที่มัดรวบเอาไว้ ถูกรวบขึ้นแล้วปล่อยลงมาให้ลูกผม อยู่ที่ลำคอขาว

"เสร็จเรียบร้อย " เสื้อผ้าที่สวมมา มีถุงใส่ให้เรียบร้อย แล้วเธอก็มองหาที่จ่ายเงิน

"ไปเถอะค่ะ เดี๋ยวมีคนจัดการเอง "

ไพลินก้าวขึ้นรถ แล้วมองรองเท้าส้นสูง ที่วางอยู่ในรถ

"ของคุณครับ "

รองเท้ามีส้น ที่เป็นแบบสวม สวยระยิบระยิบ จับตาเหลือเกิน ตอนนี้ เธอรู้แล้ว ว่าอะไรเป็นอะไร

พนักงานโรงแรม พาแขกขึ้นไปส่งในห้องพักช่วงค่ำ หญิงสาวเดินถือกระเป๋าขึ้นไป แล้วนั่งรออยู่ในนั้น

"หิวไหม " เค้าโทรมาหาเธอ แล้วถามเธอเสียงเบา

"ไม่ค่ะ ไม่หิว " เธอปฏิเสธออกไป ด้วยใจเต้นรัว มองห้องสวีทสุดหรู แล้วขนลุกไปหมด ที่นี่ใช่ไหม ที่เค้าจะพาเธอมา ทำอะไร อย่างนั้น

"รอนะ เดี๋ยวเจอกัน "

เสียงเคาะประตูหน้าห้องดังขึ้น คนในห้องเดินออกไป มองที่ตาแมวเล็ก

"รูมเซอร์วิส ครับ "

ชายหนุ่ม และหญิงสาวอีกคน เข็นรถเข็นเข้ามาภายใน ห้อง สวีทสุดหรู

"ของทานเล่นค่ะ กับเครื่องดื่ม "

เธอมองของทานเล่น แล้วก็ทำตาโต มันเป็นของทานเล่นจริงๆใช่ไหม

"ขอบคุณนะคะ " พนักงานออกไปแล้ว มือบางหยิบแฮมและขนมปังกรอบขึ้นมา ชิมเป็นคำแรก เธอหิวมาก ตอนนี้

ชายหนุ่มในชุดเสื้อยืด กางเกงยีนส์ เดินออกมารอคนของตัวเอง ก่อนจะขึ้นรถตู้ไป

"อยู่ในห้องครับ ไม่ได้ออกมา รูมเซอร์วิช เอาอาหารไปเสิร์ฟแล้ว "

คนขับรถรายงานอีกครั้ง คนอย่างเป็นเอก ถ้าจะล่อเหยื่อมาขย้ำแล้ว ไม่มีทางจะปล่อยให้เหยื่อ อยู่ตามลำพัง ถ้าหมายตาเอาไว้ ว่าจะเอา ก็ต้องได้

เสียงเคาะประตูหน้าห้องดังขึ้น ตอนนี้ สี่ทุ่มแล้ว และเธอ ก็กลัว

หญิงสาวเดินไปเปิดประตูหน้าห้อง แล้วเดินนำเค้าเข้ามา ในห้อง ประตูปิดสนิท แล้วเค้า ก็มองเธอที่ยืนอยู่ตรงหน้า

ไพลินเป็นเด็ก เด็กแบบที่เค้าต้องการ หัวอ่อน ว่าง่าย ไม่มีปากไม่มีเสียง และไม่มีใคร

เธอนั่งลงตรงข้ามกับเค้า แล้วเทน้ำใส่แก้วยื่นให้ มือเรียวขาวที่คงไม่เคยโดนแดดเลย รับแก้วน้ำไปดื่ม แล้ววางแก้วลง

"คุณเอก มีอะไรคะ ทำไมถึงได้ทำแบบนี้ "

เค้ายิ้มกับคำถาม ถอดรองเท้าผ้าใบออก แล้วโยนออกไป ให้พ้นตัว

"ถามเพราะไม่รู้ หรืออยากได้คำตอบที่ชัดเจน "

"อยากได้คำตอบค่ะ คำตอบที่ชัดเจน ลินกับคุณเอก ไม่มีอะไรที่เข้ากันเลย "

"มีนะ แต่เธอคงยังไม่รู้ เราสองคน เข้ากันได้ ได้ดีแน่ๆ ถ้าได้ลองสักครั้ง "