บทที่ 17 บทที่ 17

ร่างสูงควบขับอย่างรุนแรง ความอบอุ่นบีบตัวตอดรัดถี่ระรัว จนในที่สุดร่างสูงก็ผวาเฮือกเกร็งกระตุก พร้อมเสียงคำรามลั่นอย่างสุขสม ก่อนจะทรุดตัวลงทาบทับร่างบางอีกครั้ง ลมหายใจของทั้งคู่หอบกระเส่า ร่างกำยำชื้นเหงื่อพลิกกายนอนหงาย เมื่อคิดว่าหญิงสาวอาจจะหนัก ดวงตาคมปรายตามองร่างบางที่ยังคงนอนคว่ำหน้าอยู่เช่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ