บทที่ 1 ต้องมีผัวอย่างเร่งด่วน
ท่ามกลางสายฝน ที่ซัดกระหน่ำลงมาอย่างไม่ลืมหูลืมตา สามดรุณีนั่งขดตัวกอดกันกลม
ดอกแก้วยื่นมือไปปิดปากบุหงากับการะเกด ไม่ให้ส่งเสียงสะอื้นไห้ออกมา หล่อนเองก็รู้สึกหวาดกลัวจับใจ แต่หล่อนเป็นพี่ใหญ่ จำต้องเสแสร้งแกล้งทำเหมือนเข้มแข็งเพื่อปกป้องน้อง ๆ และไม่ให้ทุกคนตื่นตระหนกไปมากกว่านี้
ดอกแก้วผ่อนลมหายใจด้วยความโล่งอก เมื่อกลุ่มชายโฉดที่ตามไล่ล่าโดยมุ่งหมายจะฉุดคร่าพวกหล่อน พากันวิ่งกรูไปยังทิศทางอื่น
“พวกมันไปแล้ว”
ดอกแก้วพูดกับน้อง ๆ เสียงเบา
“พี่ดอกแก้ว เราต้องหลบซ่อนอยู่ที่นี่ตลอดทั้งคืนหรือ” บุหงากัดริมฝีปากล่างกลั้นเสียงสะอื้น แต่น้ำตาไหลไม่หยุด
“ใช่ นอนในโพรงหมาขุดปลอดภัยที่สุดแล้ว”
“คอยดูเถอะ สักวันฉันจะต้องถลกหนังไอ้พวกสารเลวนั่นให้ได้”
การะเกดกัดฟันปรามาศอย่างเคียดแค้น
“แม้กระทั่งทหารยังเกรงกลัวอำนาจเงินของพวกมัน เอ็งเป็นเพียงเด็กสาวธรรมดา อย่ารนหาเรื่องเดือดร้อนเลย ตอนนี้พยายามเอาตัวให้รอดก่อนเถิด”
ดอกแก้วปรามน้องสาวคนเล็ก ทว่าผู้ที่โต้แย้งกลับเป็นบุหงา
“แต่ฉันเห็นด้วยกับการะเกด หากพวกเราไม่ลุกขึ้นสู้ พวกมันก็จะยิ่งได้ใจ”
สามดรุณีมองสบตากัน ท่ามกลางแสงสว่างจ้าของสายฟ้าแลบแปลบปลาบ
ใครเลยจะนึกฝันว่าใบหน้างดงามหยาดฟ้าของพวกหล่อนซึ่งเป็นที่ร่ำลือกล่าวขานไปทั่วทั้งเมืองถลาง จะนำพาภัยอันตรายมาสู่ครอบครัว
เฒ่าชิดกับนางบัวตอง พ่อแม่ของพวกหล่อนต้องจบชีวิตเพราะไม่ยินยอมให้ลูกสาวทั้งสามไปเป็นเมียน้อยของ เศรษฐีทองก้อน ผู้มีอำนาจบาตรใหญ่แห่งเมืองถลาง
ทองก้อนวางอุบายให้คนใส่ร้ายป้ายสีความผิด เฒ่าชิดกับนางบัวตอง ว่าลักลอบค้าขายฝิ่น ทำให้สองผัวเมียถูกทหารจับไปกุดหัว ทั้งที่เป็นผู้บริสุทธิ์
เมื่อดอกแก้ว บุหงา การะเกด กลายเป็นเด็กสาวกำพร้าไร้ที่พึ่งพา ทองก้อนก็แสร้งยื่นมือเข้ามาให้ความช่วยเหลือ แต่สามสาวรู้ทันเล่ห์เหลี่ยมเศรษฐีชั่ว จึงไม่ตกหลุมพราง ทว่าทองก้อนก็ยังตามรังควาญไม่เลิก และใช้สารพัดวิธีสกปรก เพื่อจะฉุดคร่าพวกหล่อนไปเป็นนางบำเรอ
“ไอ้สารเลวทองก้อนไม่รู้จักบาปบุญคุณโทษ มันมีอันธพาลเป็นลูกสมุน มีเงินมีอำนาจมากที่สุดในเมืองถลาง แล้วผู้หญิงอ่อนแออย่างพวกเราจะเอาอะไรไปสู้มันได้”
ดอกแก้วบ่นพึมพำ น้ำเสียงท้อแท้สิ้นหวัง
“พี่ดอกแก้วกับพี่บุหงา มีหนุ่มมาติดพันตั้งเยอะแยะ อย่างไรก็ต้องมีสักคนที่สามารถพึ่งพาได้สิ ขุนแสนลูกชายคุณพระสว่าง พี่พัน พี่สิน พี่มั่น ฉันคิดว่าสี่คนนี้ไม่เลวเลย”
“คนไม่เลวที่ไหนจะกล้าเสี่ยงเป็นศัตรูกับไอ้สารเลวทองก้อน”
“แต่ถ้าคนไม่เลวคนนั้น รักหลงคลั่งไคล้ผู้หญิงจนไม่กลัวตายเล่า”
ทั้งสามสาวมองสบตากันอย่างมีความหวัง เกิดเป็นลูกผู้หญิงจำต้องมีผัวปกหัวคุ้มเกล้า พวกหล่อนมิใช่สตรีขี้ริ้วก็จริง แต่ในยามคับขันเช่นนี้ พวกหล่อนจำเป็นต้องมีผัวอย่างเร่งด่วน!
หมู่บ้านจำปาขาว ขึ้นชื่อเรื่องการทำเสน่ห์เมตตามหานิยมและปลุกเสกของขลัง ชาวบ้านที่อาศัยอยู่ในย่านนั้นรวมถึงละแวกใกล้เคียง ต่างพร้อมใจกันยกย่องให้ พ่อหมอดำ เป็นอาจารย์ผู้มีวิชาอาคมไสยเวทย์เก่งกล้าอันดับหนึ่ง
ดอกแก้ว บุหงา การะเกด เก็บสัมภาระลงเรือเดินทางออกจากหมู่บ้านถลางน้อยตั้งแต่ท้องฟ้ายังไม่สว่าง พวกหล่อนร่วมแรงแข็งขันช่วยกันพายเรือ จนมาถึงหมู่บ้านจำปาขาวในตอนสายวันเดียวกัน
เรือนของพ่อหมอดำ ตามหาไม่ยาก แต่การเข้าพบพ่อหมอดำไม่ใช่เรื่องง่าย เนื่องจากหนุ่มใหญ่ผู้นี้มีนิสัยรักสันโดษ ไม่ชอบสุงสิงกับคนหมู่มาก และเขาสามารถหยั่งรู้ว่าเวลาใดจะมีคนเดือดร้อนมาหาเพราะต้องการความช่วยเหลือจริง ๆ
แต่กว่าจะได้เจอหน้าพ่อหมอดำ พวกหล่อนก็ต้องนับนิ้วรอคอยอยู่นานถึงห้าวัน โชคยังดีที่สำนักคุณไสยของหนุ่มใหญ่มีเรือนพำนักให้กับคนต่างถิ่นที่เดินทางมาไกล
“ข้าทำเสน่ห์ให้ได้ แต่ข้าไม่รับลูกศิษย์”
พ่อหมอดำตอบปฏิเสธเสียงห้วน ทำให้สามสาวมองหน้ากันเลิกลัก ครั้นเห็นท่าทางสิ้นหวังของพวกหล่อน พ่อหมอดำก็อดที่จะรู้สึกเวทนาไม่ได้
เขาเป็นผู้ชายย่อมใจอ่อนกับสาวสวยเป็นเรื่องธรรมดา โดยเฉพาะกับเด็กสาวที่ชื่อดอกแก้ว รูปร่างหน้าตาของเจ้าหล่อนงามสะดุดตาสะดุดใจเขานัก
“เอ็งแน่ใจรึว่าต้องการทำเสน่ห์”
“จ้ะ” ดอกแก้วตอบโดยที่ไม่สบตากับพ่อหมอ
“ถ้าเช่นนั้น... คนที่ไม่เกี่ยวข้อง ไสหัวออกไปให้หมด”
เมื่อโดนไล่แบบซี่งหน้า บุหงากับการะเกดจึงต้องยกมือไหว้ลาอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
ครู่ต่อมา ครั้นอยู่ในห้องพิธีกรรมกับพ่อหมอดำสองต่อสอง ดอกแก้วรู้สึกหวาดกลัวขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก ทว่ายังทำใจดีสู้เสือ เมื่อสายตาเหลือบไปเห็นต้นไทรสูงตระหง่าน แผ่กิ่งก้านร่มครึ้มอยู่ข้างเรือนของพ่อหมอดำผู้มีวิชาอาคมไสยเวทย์เก่งกล้า
“เอ็งมาจากที่ใด”
พ่อหมอถามราวกับอยากชวนสนทนา… ตาคมกริบยังจับจ้องมองเรือนร่างงดงามของผู้มาเยือนมิวางตา ถ้าเป็นเมื่อก่อนคงแทบจะเดินหนีเพราะใครๆ ก็รู้ว่าจอมขมังเวทย์ผู้นี้รักความสันโดษ วันๆ มักจะเข้าป่าเข้าถ้ำเพื่อมุ่งบำเพ็ญตบะให้แรงกล้า แต่ว่าสตรีที่ยืนอยู่เบื้องหน้านี้แตกต่างจากหญิงสาวทุกคนที่เคยพบเจอ
