บทที่ 32 ห้ามใจไม่ไหว

หมู่บ้านสักทองกับหมู่บ้านถลางใหญ่อยู่ห่างไกลกันคนละเมือง

บ่าวรับใช้ผู้ซื่อสัตย์ของแม่หญิงศรีจันทร์ซึ่งนำสิ่งของไปส่งให้กับพ่อหมอไกร จึงต้องขี่ม้าไปกลับเป็นเวลานานกว่าครึ่งค่อนวัน

แต่ด้วยความที่ไอ้ช้างรักใคร่เทิดทูนเจ้านายสาวอย่างสุดซึ้ง และต้องการเห็นหล่อนมีความสุข มันจึงไม่ย่อท้อต่อความยากลำบาก

เม...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ