บทที่ 32 ผมไม่เด็กนะครับ 2 : เบ๊บ! โตเป็นผู้ใหญ่แล้วจริงๆ

"เบ๊บ! โตเป็นผู้ใหญ่แล้วจริงๆ"

ผมรีบดันตัวเองให้ลุกขึ้นแต่กลับโดนพี่ฟ้าใสดึงแขนให้ผมที่ยังไม่ทันได้ทรงตัวลงไปที่เตียงอีกครั้ง

พรึ่บ!

ตอนนี้พี่ฟ้าใสพลิกตัวกลับขึ้นมาคร่อมบนตัวผมแล้ว

"พี่ฟ้าใส..จะทำอะไรน่ะ?" หัวใจของผมตอนนี้เต้นแรงมากๆ อย่างกับว่ามันจะกระเด็นกระดอนออกมาให้ได้ ตอนที่สบตาหวานเยิ้มของพี่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ