บทที่ 5 END คุณหนูของผม 5 : คนขี้หึงอดใจไม่ไหว (nc25+)

"ไอ้เชี่ยโชน! มึงเป็นอะไรวะ เล่นให้มีสมาธิหน่อยดิว่ะเดี๋ยวหลุดตัวจริงนะมึง!! " ไอ้ตี๋เพื่อนในชมรมฟุตบอลวิ่งเหยาะๆ เข้ามาพูดกับผมหลังจากที่ผมรับลูกที่มันส่งมาให้ยิงเข้าประตูไม่ได้เป็นครั้งที่ 3 แล้ว

"กูขอโทษว่ะเพื่อน" ก็จะให้ผมมีสมาธิได้ไงล่ะ ก็คนมันเป็นห่วงเมียนี่หน่า เพราะหลังจากที่เปิดซิงคุณหนูแล้ว ผมกับคุณหนูก็แอบตกลงคบกันอย่างลับๆ รวมถึงแอบมีอะไรกันด้วย

แต่พอช่วงนี้ใกล้จะประกวดดาวเดือนมหาลัยแล้ว เราทั้งคู่ก็ไม่ได้มีอะไรกันมาเกือบเดือนแล้ว อย่างดีที่สุดผมก็เปิดคลิปตอนที่มีอะไรกันมาดูแล้วช่วยตัวเองไปพลางๆ

แต่วันนี้ทางสะดวกเพราะคุณผู้หญิงกับป้าวาทไปธุระที่ต่างจังหวัดเลยเอาพี่แจ๋วไปด้วย แล้วเช่นเคยที่พี่แก่นก็ต้องเป็นคนขับรถให้ กว่าจะกลับก็อีกสามวันโน้น ผมเลยกะไว้ว่าวันนี้จะรีบไปรับคุณหนูหลังซ้อมประกวดเสร็จเพื่อไปจัดให้หายคิดถึงซักหน่อย

"มึงดูโน่น ยืนตาเขียวปั๊ด" มันบอกแล้วหันไปทางโค้ชที่กำลังทำหน้าไม่พอใจอยู่ข้างสนาม ก่อนจะรีบวิ่งไปประจำตำแหน่ง ผมเลยหน้าแต่หันไปพยักหน้าเป็นการขอโทษโค้ชแทน

ในที่สุดก็็หมดเวลาแข่งขันทีมของผมก็ทำประตูเฉือนชนะคู่แข่งไปอย่างหวุดหวิด 2 ต่อ 1 ด้วยฝีเท้าของผมเอง

"โค้ชครับ เดี๋ยวผมขอตัวกลับก่อนนะครับ"

"จะรีบไปไหนวะ! กูอุตส่าห์จะเลี้ยงฉลองชัยชนะให้มึงซะหน่อย"

"ไว้โอกาสหน้านะครับพอดีผมมีธุระด่วนต้องรีบไปแล้ว"

"อะ.. ตามใจละกัน ลดมึงไปหนึ่งคนกูก็จะได้ประหยัดขึ้นอีก"

"ขี้งกว่ะ" ผมพึมพำเบาๆ แบบไม่มีใครได้ยินก่อนจะรีบคว้ากระเป๋าขึ้นมาสะพายแล้ววิ่งออกไปจากห้องแต่งตัวทันที แต่ก็ยังได้ยินเสียงของโค้ชกับไอ้ตี๋คุยกัน

"สงสัยเพื่อนมึงมันจะรีบมากว่ะไอ้ตี๋ แม่งกลับทั้งๆ ที่ยังใส่ชุดบอลอยู่เลย"

"ช่างมันเถอะครับโค้ช ว่าแต่ตอนนี้ผมหิวแล้วรีบไปหาหมูกะทะกินกันเถอะ"

ใช่สิครับ! ตอนนี้ผมทั้งรีบทั้งอยากเลยแหละ หึๆ หมูกระทะหรือจะสู้หอยสดๆ ได้

"รอแป๊บนะไอ้ลูกชายเดี๋ยวพ่อจะพาไปกินของอร่อย" ผมก้มลงไปพูดกับท่อนเอ็นที่ตอนนี้้พองตัวนูนขึ้นจนดันกางเกงบอลขึ้นมาเป็นลำเรียบร้อยแล้ว

------

@หอประชุมใหญ่ของมหาวิทยาลัย

ทันทีที่ผมมาถึงที่หอประชุมก็มีรุ่นพี่ที่เกี่ยวข้องหลายคนเดินกันให้วุ่นคงเพราะอีกไม่กี่วันก็จะถึงงานวันประกวดดาวเดือนของมหาลัยแล้วนั่นแหละ

"อ้าวน้องโชน" รุ่นพี่ผู้หญิงคนหนึ่งที่ผมเคยเห็นอยู่แถวๆ สนามบอลบ่อยๆ เรียกชื่อผม ก่อนจะเดินยิ้มหวานเข้ามาหา

"ฮือ! พอดูใกล้ๆ แบบนี้น้องโชนหล่อมากเลยอะ แถมเนื้อก็แน๊นแน่นอีกต่างหาก" สายตาโคครสื่อความหมายเลยว่าอยากได้อะไรจากผม

"เออ.. ครับ" ผมยิ้มแล้วยกมืออีกข้างขึ้นมาเกาหัวแก้เขิน เพราะผมค่อนข้างจะดังมากครับ อันนี้ไม่ได้โม้

"เอ.. น้องโชนมานี่มีอะไรรึเปล่าจ๊ะ? "

"คือผมจะมาหา..." ผมยังพูดไม่จบประโยคก็ถูกใครบางคนพูดขึ้นมาตัดบท

"ยัยลินมัวทำอะไรอยู่น่ะ รีบเอาน้ำไปให้น้องๆ เร็ว" รุ่นพี่อีีกคนตะโกนเรียกรุ่นพี่คนนี้ ซึ่งผมคิดว่าคนที่ตะโกนคงไม่เห็นผมหรอกเพราะมีเสาบังอยู่

"จะ..จ๊ะ จะไปเดี๋ยวนี้แหละ" พี่ลินตะโกนกลับไปอย่างเสียดาย

"ไม่เป็นไรครับพี่เดี๋ยวผมไปหาเองก็ได้"

"ไม่ได้ๆ คือถ้าไม่ใช่ทีมงานหรือน้องที่ประกวดดาวเดอนก็เข้าไปไม่ได้หรอกนะ"

"งั้นไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวผมรอข้างนอกก็ได้" ผมบอกพี่เขาไปงัั้นแหละจะได้รีบๆ ไปซักที

"เอางี้นะ เดี๋ยวถ้าพี่ทำธุระเสร็จพี่จะมานั่งเป็นเพื่อนน้องโชนดีกว่านะ" พี่ลินไม่พูดเปล่า ก่อนไปยังจะเอามือมาลูบตัวผมตั้งแต่หน้าอกเรื่อยลงมาจนเกือบถึงจุดยุทธศาสตร์ผมดีนะที่ผมเบี่ยงตัวหลบทัน พี่แกเลยทำหน้าเสียดายนิดๆ

"เฮอะ! อุตส่าห์หนีโค้ชมาได้จะให้รองั้นเหรอวะ? ฝันไปเหอะ!! " ผมพูดตามหลังแล้วมองซ้ายมองขวาเมื่อไม่เห็นใครก็รีบเดินอ้อมไปทางด้านหลังหอประชุม ซึ่งมันจะมาโผล่อยู่ที่ห้องเก็บของกับห้องน้ำด้านหลังเวทีใหญ่พอดี

แกร๊ก

ผมยิ้มออกเมื่อประตูไม่ได้ล็อกและตอนที่เข้ามาด้านในก็ไม่มีใครเห็นผมหรอก เพราะแถวนี้เหมือนมันจะมืดนิดๆ อีกอย่างคนอื่นๆ ส่วนใหญ่ก็จะอยู่ที่เวทีใหญ่ซะมากกว่าทางนี้เลยโล่งสำหรับผม

"เดี๋ยวเลิกซ้อมแล้วหนูดีให้เราไปส่งนะ"

เสียงใครวะ? อุตส่าห์คิดว่าไม่มีคนแล้วแท้ๆ คราวนี้ผมจึงค่อยๆ ขยับตัวเข้าไปใกล้ๆ เพื่อจะได้เห็นถนัดหน่อย

"ไม่เป็นไร เดี๋ยวหนูดีกลับเองดีกว่า"

คุณหนูดีเองเหรอ? กำลังคุยกับใคร?

"อื้อ.. ได้ไงล่ะ ให้เราไปส่งเหอะนะ เราเป็นห่วง"

"เชี่ย!! " ผมเกือบจะอดไม่ไหวจนต้องเดินออกไปชกหน้าไอบ้านั่นโทษฐานที่มันกล้าจับมือคุณหนูของผม สงสัยแม่งอยากจะตายมากแหละผมดูออก

"เอางี้นะ เดี๋ยวเลิกซ้อมแล้วค่อยว่ากันอีกที แต่ตอนนี้หนูดีขอเข้าห้องน้ำก่อนละกัน"

แล้วทำไมคุณหนูถึงไม่ปฎิเสธมันไปวะ? ขัดใจฉิบหาย!!

"งั้นเราอยู่รอเป็นเพื่อนนะ" แม่งยังตื้ออยู่อีกไอ้หน้าด้านเอ๊ย!!

"อย่าเลยนะ หนูดีไม่ชอบให้ใครรอตอนที่ทำธุระส่วนตัวอะ"

"โอเคๆ งั้นเดี๋ยวเรากลับไปซ้อมต่อละกันนะ"

"จ๊ะ" ทำไมต้องยิ้มให้มันอีกวะ หงุดหงิดโว้ย!!

ไอ้บ้านั่นออกไปแล้วผมเลยรีบออกมา ก่อนจะเดินตามคุณหนูไป

ฟึ่บ!

ผมเอามือดัันประตูห้องน้ำเอาไว้

"อ๊ะ! โชนมาได้ไง? " คุณหนูดีทำหน้าแปลกใจที่เห็นหน้าผม

"..." ผมไม่พูดอะไร นอกจากจะผลักประตูดันคุณหนูให้เข้าไปข้างใน ก่อนจะหันมาล็อกประตูห้องน้ำไว้

"โชนจะเข้ามาทำไม หนูดีจะเข้าห้องน้ำนะ"

พรึ่บ!

"..." ผมจับตัวคุณหนูดีพลิกให้หันหลังไป ก่อนจะถลกกระโปรงตัวสั้นขึ้นไปเหนือเอวคอด เผยให้เห็นชั้นในสีขาวโอบรัดแก้มก้นน่าตีเล่นชะมัด

"ชะ.. โชนจะทำอะไร" คุณหนูพูดเสียงสั่น

"เบาๆ ซิครับ คุณหนูอยากให้คนข้างนอกได้ยินเหรอว่าเราทำอะไรกัน" ผมโน้มหน้ามากระซิบข้างๆ หูเสียงแหบพร่า ก่อนจะฝังจมูกลงไปที่ซอกคอขาวของคุณหนูทันที

"อือออ.. โชน.. อย่านะ คนข้างนอกเยอะ~" เสียงคุณหนูสั่นมากแต่ผมก็ไม่รู้หรอกว่าคุณหนูสั่นกลัวหรือว่าสั่นเสียว

"ดีซิ! ไอ้พวกที่ชอบมาวอแวกับคุณหนูมันจะได้รู้ว่าคุณหนูมีผัวแล้ว" คุณหนูหน้าแดงก่ำด้วยความเขิน แม่งโคตรน่ารัก แบบนี้ใครไม่หวงก็ควายแล้ว!!

"อ๊ะ!! " คุณหนูสะดุ้งเมื่อผมสอดมือเข้าไปในชั้นในแล้วแหย่นิ้วกลางลงไปที่ใจกลางรอยแยกจนสุดนิ้ว ก่อนที่จะเริ่มขยับนิ้วเข้าออกในจังหวะเนิบนาบ

แจ๊ะ.. แจ๊ะ.. แจ๊ะ..

"อือออ.. โชนนน.. ไม่ทำนะ.. ซี๊ดดดดด! " ปากร้องห้ามแต่ร่างกายกลับตอบสนองด้วยการตอดนิ้วผมกลับโคตรรัว น้ำหวานจากช่องทางรักเริ่มไหลออกมาเคลือบนิ้วผมแล้ว และเพราะคุณหนูดีเป็นคนที่ไวต่อสัมผัสแบบนี้ผมถึงต้องหวงไม่ยอมให้ใครมาใกล้เด็ดขาด

"คุณหนูลองถามมันดูก่อนดิว่ารอได้ไหม? " ผมขยัับเบียดท่อนลำที่แข็งโป๊กถูไถไปกับร่องก้นเพื่อให้รู้ว่ามันต้องการมากแค่ไหน

"คนเอาแต่ใจ.. อือออ" คุณหนูเงยหน้าขึ้นมาให้หัวพิงบนไหล่ผม ก่อนที่เราทั้งคู่จะหันมาประกบปากแลกลิ้นกันนัวเนีย

จ๊วบ.. จุ๊บ.. จ๊วบ..

ในระหว่างที่ลิ้นของเราทั้งคู่ทำงาน ผมก็เกี่ยวชัั้นในสีขาวออกมากองที่พื้นแล้ว ก่อนจะดึงกางเกงบอลตัวเองกับบ็อกเซอร์ให้ลงมากองอยู่เหนือเข่า

"อือออ" คุณหนูครางในลำคอเพราะผมขยับท่อนเอ็นให้เสียดสีไปกับร่องก้นขาวเนียนเบาๆ จนคุณหนูเกือบทรงตัวไม่อยู่

"ขาสั่นขนาดนี้เดี๋ยวก็ล้มหรอกครับ" ผมพูดหลังจากที่ปากของเราสองคนผละออกจากกัน คุณหนูจึงเอามือดันกับผนังห้องน้ำเอาไว้

ผมยกขาข้างหนึ่งของคุณหนูให้ขึ้นไปเหยียบบนชักโครกซึ่งคุณหนูก็ยอมทำตามอย่างว่าง่าย ก่อนจะใช้อีกมือจับท่อนเอ็นจ่อปลายหัวบากที่บวมเป่งเข้าไปในรอยแยกฉ่ำเยิ้มช้าๆ

"อือออ.. โชน"

"โชนทำไมครับ" ผมถามเสียงกระเส่าพร้อมกับหยุดดันท่อนเอ็นเอาไว้แค่นั้นเพราะอยากจะแกล้งคนตัวเล็กเล่น

"ชะ.. โชนใจร้าย รีบๆ สิ.. ฮึก"

"จะให้รีบทำอะไรครับ" ผมยังแกล้งต่อปากต่อคำทั้งๆ ที่ตัวเองก็ปวดหนึบอยากเอาเต็มที่แล้ว

"อะ.. เอา" เสียงคุณหนูทั้งสั่นและเบามาก ผมเลยแกล้งทำเป็นไม่ได้ยิน

"คุณหนูว่ายังไงนะครับ.. หือ! " ผมขยับสะโพกควงส่วนหัวบากที่เข้าไปแล้วเป็นวงกลม คุณหนูเองก็ขยับสะโพกตามด้วยความเสียวซ่าน

"อะ.. เอาเข้ามาซักที" คุณหนูดีพูดไปก็หน้าแดงไป ไม่อยากชมเมียตัวเองว่าโคตรน่ารัก แบบนี้จะไม่ให้ผมทั้งรัก ทั้งหวงได้ไงล่ะ

"อยากแล้วเหรอครับ" ผมเลื่อนมือขึ้นมาบีบเคล้นสองเต้าที่ล้นมือเล่น

"อื๋อ.. คนบ้าแกล้งหนูดีอยู่ได้"

"หึหึ งั้นเดี๋ยวโชนจัดให้ตามคำขอเลยครับ"

พรวด!!

ผมขยับดันส่วนที่เหลือเข้าไปจนมิดด้าม ภายในร่องแคบที่อุ่นชื้นตอดรัดของผมอย่างหนัก

"อร๊ายยย! " คุณหนูดีสะดุ้งเฮือก แข้งอ่อนแรงจนผมต้องประคองเอาไว้

"ผัวจะเริ่มแล้วนะครับเมีย" ผมกระซิบเบาๆ ก่อนจะขยับสะโพกเข้าออกช้าๆ เนิบนาบสักพักแล้วจึงกระหน่ำกระแทกท่อนเอ็นแบบ้ข้าสุดออกสุด

ปับ! ปับ! ปับ! ปับ! ปับ! ปับ! ปับ!

เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังขึ้นเป็นจีงหวะหยาบโลนทั่วทั้งห้องน้ำ ก่อนที่่ทุกอย่างจะผ่อนคลายลงเพราะมีก้างมาขวางคอซะได้

"หนูดีเสร็จรึยัง? เขาใกล้เลิกซ้อมแล้วนะ" เสียงไอ้บ้านั่นอีกแล้ว ผมเลยจงใจถอนท่อนเอ็นออกมาจนเกือบสุดแล้วกระแทกกลับไปแรงๆ ติดๆ กัน

ปัก! ปัก!

"อ๊ะ..อ๊ะ.. นะ.. หนูดียังไม่เสร็จพงศ์ไปรอข้างนอกก่อนนะ อือออ" คุณหนูหันมามองหน้าผม แต่ผมก็ทำแกล้งไม่สนใจ

"หนูดีเป็นอะไรรึป่าว ทำไมเสียงสั่นแบบนั้นล่ะ" ไอ้นั่นยังตื้อไม่ยอมเลิกแฮะ สงสัยอยากจะตายมาก

"นะ.. หนูดีไม่เป็นไร เดี๋ยวก็เสร็จแล้ว อะ.. อือ" ผมเคล้นนมอวบเล่นไปด้วย แม่งนิ่มมือชะมัด

"โอเคๆ เดี๋ยวเราไปรอข้างนอกนะ"

"จะ.. อุ๊บ!! " คุณหนูดีกำลังจะตอบไอ้บ้านั่นผมรำคาญเลยใช้จูบปิดปากคุณหนูไว้ซะเลย แล้วรอจนกว่าเสียงฝีเท้าของไอ้บ้านั่นจะเดินออกไป จากนั้นจึงเริ่มกระแทกใส่ร่องฉ่ำอย่างรัวๆ

ปับ! ปับ! ปับ! ปับ! ปับ! ปับ! ปับ!

"ซี๊ดดดด!! เสียวหัวฉิบหาย แม่งงงงง!! " ผมกัดฟันกรอดเมื่อความนุ่มนิ่มตอดรัดไปหมดทั้งลำ

"อึก.. บะ.. เบา.. หนูดีจุก" คุณหนูดีตัวสั่นคลอนตามแรงกระแทกที่ผมโถมเข้าใส่ไม่ยั้ง

"โชนใกล้จะเสร็จแล้วครับ" เสียงผมแหบพร่า

"อึก.. หนูดีก็ใกล้แล้ว อือออ" เหงื่อของเราทั้งคู่ออกมาเยอะมาก แต่ก็ไม่สามารถดับไฟอารมณ์ที่ลุกโชนได้

"งั้นเสร็จพร้อมกันนะครับ"

"อะ.. อื้อ" คุณหนูดีพยักหน้ารัวๆ

ในที่สุดน้ำรักของผมก็พุ่งเข้าไปในตัวของคุณหนูดีอย่างมากมายหลายระลอก ถึงคุณหนูเองจะดึงตัวออกก็ไม่ทัน

"เห็นไหมว่าหนูดีเลอะไปหมดแล้วนะโชน" คุณหนูบ่นอุบหลังจากสำรวจร่างกายแล้วพบว่าคราบน้ำรักผมเปื้อนกระจายไปตามกระโปรงเป็นจุดๆ

"แฮ่ๆ ก็มันอั้นมาตั้งเป็นเดือนนี่นา มันก็ต้องเยอะอย่างนี้แหละ" ผมเอามือแก้เขิน

"แล้วแบบนี้หนูดีจะไปซ้อมต่อได้ยังไง? "

"อยากไปซ้อมต่อหรืออยากกลับบ้านกับหมอนั่นกันแน่? "

"บ้าเหรอ! หนูดีคิดกับพงศ์แค่เพื่อนเองนะ"

"แล้วหมอนั่นมันคิดกับคุณหนูแค่เพื่อนรึเปล่าล่ะ" ดูจากท่าทางแล้วหมอนั่นก็พร้อมจะเสียบตลอดแหละ

"หึงเค้าเหรอ? " คุณหนูตัวแสบทำหน้าทะเล้นใส่ น่าจะจับมัดแล้วเอาท่อนเอ็นตีก้นชะมัด

"เออหึง! หึงมากด้วย" ผมไม่จำเป็นต้องโกหก ในขณะที่คุณหนูยิ้มอย่างพอใจ

"ในเมื่อคุณหนูซ้อมต่อก็ไม่ได้แล้วงั้นเรารีบกลับบ้านเถอะเดี๋ยวผมจะเป็นคู่ซ้อมให้คุณหนูเอง"

"ไอ้คนบ้า คนลามก"

"แล้วชอบมั้ยล่ะ"

"อือ"

สิ้นคำตอบผมก็รีบจูงมือคุณหนูออกมาทางด้านหลังหอประชุม ก่อนที่เราสองคนจะอาศัยความมืดหายไปทางลานจอดรถหน้าตึกวิศวกรรม

-จบตอน-