บทที่ 10 10

ลีลาพูดจบก็หยิบกระเป๋าถือแล้วเดินขึ้นไปชั้นสองของคฤหาสน์ราวกับไม่สนใจคำทัดทานของบุตรสาวที่นั่งนิ่วหน้าอยู่เพียงลำพังในห้องรับแขก อณัศยาระบายลมหายใจด้วยความอึดอัด ยิ่งนับวันก็ยิ่งรู้สึกว่าปัญหาจะรุมเร้ามาที่ตัวเธอมากขึ้นทุกที เธอกำลังอยู่บนหนทางที่แคบลง ฟากหนึ่งคือความเกลียดชังของทศรัสมิ์ที่เป็นเหมือ...