บทที่ 17 17

“ไม่ต้องกลัวหรอกอณัศยา...คุณได้เห็นแน่ คุณจะได้เห็นความเจ็บปวดที่ผมกับแม่ของผมเคยเผชิญกับมันมาก่อน มันจะเกิดขึ้นกับครอบครัวของคุณในไม่ช้านี้แหละ”

“คุณทศ...”

หญิงสาวอยากจะพูดอะไรมากกว่านั้นแต่ทศรัสมิ์กลับทำเหมือนไม่สนใจ หญิงสาวกลั้นลมหายใจตัวเอง เธอไม่เข้าใจว่าเขากำลังคิดอะไร แต่ที่แน่ ๆ ตอนนี้ทั้ง...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ