บทที่ 24 24

เมื่อเห็นว่าสรวงสุดาไม่ฟังอะไรอีกทศรัสมิ์จึงตัดสินใจดึงมือเธอลงไปด้านล่างเวทีและเดินออกจากงานเลี้ยงท่ามกลางสายตาของแขกนับร้อยที่มองดูพร้อมเสียงอื้ออึงดังเซ็งแซ่ อณัศยามองดูเจ้าบ่าวของเธอที่ฉุดมือผู้หญิงอีกคนออกไปจากงานโดยมีลีลาเข้าไปปลอบบุตรสาวซึ่งยืนอึ้งทั้งอับอายและเจ็บปวดเหมือนถูกพิษจนชาไปหมดทั้ง...