บทที่ 103 เทศกาลล่าสัตว์ 2

“หืม...” หลิ่วเหวินอี้รับจดหมายมาอ่านด้วยความแปลกใจ ก่อนจะเปิดอ่านด้วยใบหน้านิ่งเรียบ ก่อนจะหันไปบอกคนส่งจดหมาย

“ขอบใจเจ้ามาก”  ลั่วเหยียนเจิ้งนิ่วหน้ามองทั้งคู่อย่างไม่ชอบนักรู้สึกเวลานี้ตนเหมือนคนนอกอย่างไรอย่างนั้น ก่อนจะฉุดร่างโปร่งที่นั่งอยู่ไม่ห่างเข้ามาใกล้จะแทบจะเกยหน้าตักตนเองพร้อมจดหม...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ