บทที่ 107 เทศกาลล่าสัตว์ 6

“ซือหมิงนายเจ้าทำไมขี้งอนจัง ข้าเกิดมาง้อคนไม่เป็นพวกเจ้ามีวิธีบ้างไหม”  เพียงแค่เอ่ยถามองครักษ์กลับตาวาวก่อนจะก้มลงกระซิบข้างหูเบาๆ หลิ่วเหวินอี้ฟังการง้อของหยางซือหมิงแล้วหน้าแดงก่ำไม่ใช่เพราะเมาแต่มันอายจนแทบแทรกแผ่นดิน เมื่อหันไปมองหลวนซานคนสนิทเจ้าตัวก็ไร้เดียงสาไม่ต่างจากตน ดวงตาเรียวคมมองค...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ