บทที่ 117 การต่อสู้ตัดสินชะตา 4

“ยอมแพ้เถิดหลิงเซียว ทำเช่นนี้ไปเจ้าจะได้ประโยชน์อันใด” ลั่วเหยียนเจิ้งเอ่ยบอกเสียงเรียบมองร่างโปร่งที่ยืนแทบไม่ไหวด้วยสีหน้านิ่งเฉย ทว่าในใจกับรู้สึกปวดร้าวกี่ครั้งแล้วที่เขาต้องสังหารพี่น้องร่วมสายโลหิต บัลลังก์ที่นั่งต้องแลกมาด้วยกี่ชีวิต แม้ไม่อยากได้แต่ก็ไม่อาจฝืนลิขิตสวรรค์ทอดทิ้งชาวประชาให...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ