บทที่ 37 เข้าวังหลวง 1

หลิ่วเหวินอี้มองดูลั่วเหยียนเจิ้งจับคนมัดห้อยหัวกับต้นไม้และใช้กระบี่ตัดเสื้อผ้าอีกฝ่ายจนหมด เห็นแล้วระคายตายิ่งนัก บนร่างค่อยๆ ถูกคมมีดเฉือนเนื้อ นิ้วมือเริ่มหายไปทีละนิ้ว เขาคิดว่าตนเองโหดเหี้ยมแล้วแต่เมื่อเทียบกับคนผู้นี้แล้วเขาเป็นเพียงเด็กน้อยอนุบาลเท่านั้น ทั้งๆที่อายุวิญญาณเขาม...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ