บทที่ 39 เข้าวังหลวง 3

หลิ่วเหวินอี้เดินออกจากห้องพักลั่วเหยียนเจิ้งอย่างไม่รีบร้อนนัก แววตาที่แสร้งเศร้าหมองกลับมาเย็นชาเฉกเช่นเดิม ทว่าใบหน้ากลับยกยิ้มที่มุมปากอย่างแสนเจ้าเล่ห์เพียงชั่วครู่ก่อนจะเลือนหายไป คิดจะเสแสร้งเป็นคนเดียวหรืออย่างไรดูถูกอดีตสายลับมือหนึ่งอย่างเขาไปเสียแล้ว

ร่างโปร่งเดินไปนั่งจิบชาบนโต๊ะเล็ก...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ