บทที่ 47 หาแพะชนแกะ 3

หากหมดความสนใจเมื่อไรคงเป็นได้แค่เพียงเศษขยะชิ้นหนึ่งเท่านั้น เขาลืมไปได้อย่างไรว่าคนที่ใช้ชีวิตข้ามความเป็นความตายในวังหลวงและขึ้นมายิ่งใหญ่จะมีความอ่อนโยนในจิตใจได้อย่างไร?

“ข้าจะลงโทษพี่น้องร่วมสาบานเช่นเจ้าได้อย่างไร” ลั่วเหยียนเจิ้งกลับมายิ้มอ่อนตามปกติอีกครั้ง พร้อมเทเหล้าใส่ถ้วยใบใหญ่หนึ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ