บทที่ 96 บัวหยกน้ำค้างพันปี 6

ลั่วเหยียนเจิ้งดึงร่างโปร่งมากอดพร้อมเกยคางไว้บ่นบ่าอีกฝ่ายเพื่อไม่ให้เห็นสีหน้าที่แท้จริง แม้เขาจะเย็นชาโหดร้ายแต่อย่างไรก็เป็นเพียงมนุษย์คนหนึ่งเท่านั้น น้ำเสียงที่เอ่ยถามแม้จะราบเรียบแต่คนที่ความรู้สึกไวย่อมสัมผัสถึงความอ่อนไหวในคำกล่าวนั้นได้

หลิ่วเหวินอี้ไม่ได้ผลักร่างสูงออก คำกล่าวของลั่วเ...