บทที่ 50 ช่างไม่รู้จักประมาณตน

มือของชายคนนั้นกำลังจะเอื้อมมาสัมผัสใบหน้าของญาณิน

ญาณินเบี่ยงตัวหลบในทันที วินาทีถัดมาเธอก็ยกเท้าขึ้นเตะเข้าที่แก้มซ้ายของชายคนนั้นอย่างไม่เกรงใจ

"อ๊าก!"

ชายคนนั้นร้องโหยหวนด้วยความเจ็บปวด ใบหน้าซีกหนึ่งบิดเบี้ยวเพราะแรงเตะของญาณิน ร่างทั้งร่างล้มกระแทกโต๊ะข้างๆ ศีรษะกระแทกขอบโต๊ะก่อนจะร่วงลงไปกองก...