บทที่ 74 ต้องจับให้แน่น

ญาณินยื่นแขนออกไปโอบกอดเจมส์ ซุกใบหน้าลงกับแผงอกกว้างแล้วถูไถไปมาประหนึ่งลูกแมวน้อยขี้อ้อน

ท่าทางออดอ้อนพึ่งพาเช่นนี้ทำให้เจมส์แทบไม่อยากจากไปไหน ถึงขั้นมีความคิดวูบหนึ่งอยากจะเลื่อนตั๋วเครื่องบินเลยทีเดียว

แต่สุดท้ายญาณินก็เป็นฝ่ายผละออกจากอ้อมกอดของเขาก่อน "คุณไปเถอะค่ะ เดี๋ยวจะตกเครื่องเอานะ"

เจม...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ