บทที่ 136

นิ้วของเอมิลี่กระชับรอบถ้วยแน่นขึ้นขณะเงยหน้ามองโซฟี

ใบหน้าของโซฟีประดับด้วยรอยยิ้มอ่อนโยน ราวกับว่าเธอแค่เอ่ยคำถามสบายๆ ที่ไม่มีเจตนาแอบแฝง

“คุณลอรองต์” เอมิลี่วางถ้วยลง เสียงเรียบเฉย “ขอทีละเรื่องนะคะ ไม่อย่างนั้นฉันก็ไม่รู้ว่าจะพลาดตรงไหน”

คำตอบคลุมเครือของเธอไม่ใช่สิ่งที่โซฟีอยากได้ยิน

คำถาม...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ