บทที่ 15

เอมิลี่เดินโซซัดโซเซออกไปอย่างเหม่อลอย

ด้วยภาระหนักอึ้งที่แบกรับไว้ในใจ เธอจึงทำพลาดซ้ำแล้วซ้ำเล่าในที่ทำงาน

หลังจากเสิร์ฟอาหารผิดห้องส่วนตัวเป็นครั้งที่สาม เพื่อนร่วมงานก็ตบไหล่เธอเบาๆ อย่างปลงๆ “เอมิลี่ ถ้าเธอไม่ไหวก็ไปหาที่เงียบๆ พักสักหน่อยเถอะ ขืนทำแบบนี้ต่อไปมีแต่จะสร้างปัญหาเปล่าๆ!”

แม้คำพ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ